خلاقیت

راستش از وقتی محمد مهدی به کلاس پیش دبستانی رفته ، احساس میکنم خلاقیت و کنجکاوی و سوالات دقیقش کم شده. اینو قبول دارم که با حجم زیاد اطلاعاتی که تو سالهای اولیه وارد ذهن بچه ها میکنیم ؛ دیگه نمیشه انتظار ابداع و خلاقیت داشت. وسیستم آموزشی هم مزید برعلت.

چند روزه بعد مدتها به یاد پارسال که فارغ البال تر بودم ، برنامه عصرگاهی رو شروع کردیم(بلکه ادامه دار بشه).

تواین برنامه باهم نقاشی میکشیم از کتابها حرف میزنیم و گاه با چیزهایی که محمد خودش درست میکنه بازی میکنیم.

امروز محمد مهدی خودش با نوک قلم موی آبرنگ، رنگها رو روصفحه پخش کرد واز اینکار لذت برد. البته اشکال همیشگی اش تو نقاشی هنوز برطرف نشده و اون کمرنگ نقاشی کردن هست..

وبعد برام توضیح داد که اینکارو خودش به ذهنش رسیده شبیه آب پاش. مسلما همینطوره . من که متاسفانه فرصت این خلاقیت هارو ندارم تنها کاری که میتونم اینه که بهش فرصت ابتکار بدم وتشویقش کنم وبه سمت اینها بکشم اش.